de kentering zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'kɛntərɪŋ ] Afbreekpatroon: ken·te·ring Verbuigingen: kenteringen (meerv.) verandering Voorbeeld: 'Er is een kentering ten goede te zien.' Synoniemen: keer ombuiging omkeer ommekeer ommezwaai omslag verandering 7 definities...
1) Getijwisseling 2) Keer 3) Keerpunt 4) Ombuiging 5) Omkeer 6) Omkering 7) Ommekeer 8) Ommezwaai 9) Omslag 10) Overgang 11) Verandering 12) Waling 13) Wisseling 14) Wisseling van en en vloed 15) Zwenking 1) Keer 2) Ombuiging 3) Omdraaiing 4) Omkeer 5) Omkering 6) Ommekeer 7) Ommezwaai 8) Omslag 9) Overgang 10) Revolutie 11) Verandering 12) Waling 13) Wending 14) Wisseling 
Kentering staat voor het omslaan van de tij, dus het omkeren van de getijdestroming tussen eb en vloed.
Twee betekenissen: Het omslaan van je schip of stil water op het moment dat eb overgaat in vloed of omgekeerd. zie getijwater.
Def.: het veranderen van de getijstroom van de ene hoofdrichting in de tegengestelde.
1> het 'omslaan' van een schip: zie kenteren. 2> periode tussen eb en vloed, waarin de stroming omkeert. Ook kanteling genoemd. Zie ook doodstroom en weertij. Op één punt gezien is dit slechts een kort moment, in een groter gebied kan dit echter geruime tijd duren. Zie ook: doodwater, stroomkentering.
VOC - Navigatie : windstille perioden in april en september tussen de oost- en westmoesson.