de kerker zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: kerkers Verbuigingen: kerkertje een ondergrondse ruimte die bestemd is voor het opsluiten van gevangenen Synoniemen: cachot cel dwinger gevangenis kerkergevangenis onderaardgevangenis wildedierenkooi 
1) Gevangenis ondergronds 2) Onderaardse gevangenis 3) Ondergronds gewelf 4) Ellendig verblijf 5) Steen 6) Cel 7) Cel in gevangenis 8) Cachot 9) Dwinger 10) Straf 11) Nor 12) Gevangenis 13) Gevang 14) Opsluitplaats 15) Keldergevangenis 16) Ondergrondse cel 17) Ondergrondse gevangenis 18) Ondergrondse gevangeniscel 
kelder waar je mensen in opsluit vb: vroeger werden gevangenen in een kerker opgesloten
Een 'kerker' (Latijn: 'carcer') is een uit de middeleeuwen stammende benaming voor een ruimte waarin mensen gevangen werden gehouden. De oude Egyptenaren, Assyriërs en andere volkeren kenden al kerkers.
gevangenis
Een kerker is een ruimte waarin vroeger gevangenen werden opgesloten. [basiswoordenlijst groep 5]
gevangenis
gevangenis (toon de herkomst via de etymologiebank)