de kerkleraar zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: kerk·le·raar Verbuigingen: kerkleraars<br>kerkleraren (meerv.) eretitel die in de Rooms-Katholieke Kerk wordt toegekend aan schrijvers die uitmunten door hun schrijftalent Voorbeeld: 'Martin Luther kan zowel voor lutheranen als katholieken een kerkleraar zijn.' . 2 definities...
1) Dominee 2) Predikant 1) Predikant 
Kerkleraren en Kerkleraressen zijn heiligen wier geschriften de katholieke geloofstraditie op eminente wijze hebben overgedragen.
Door de kerk aan schrijvers om hun heiligheid en wetenschap verleende eretitel, bijvoorbeeld Thomas van Aquino en Petrus Canisius.