trillen werkw. Uitspraak: [ ˈtrɪlə(n) ] Afbreekpatroon: tril·len Vervoegingen: trilde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getrild (volt.deelw.) heel snel met kleine bewegingen heen en weer gaan Voorbeeld: 'trillen van woede' Synoniemen: : bibberen, beven, rillen, trillen als een rietje/espenblad (heel erg trillen) Synoniemen: beven...
1) Vibreren 2) Lillen 3) Beven 4) Bibberen 5) Kloppen 6) Dreunen 7) Schudden 8) Huiveren 9) Rillen 10) Zoemen 11) Enigszins beven 12) Sidderen 13) Zinderen 
beven
beven (toon de herkomst via de etymologiebank)
snel een klein beetje bewegen vb: hij zat te trillen van de kou Synoniemen: bibberen beven rillen
'Trillen' (in Vlaanderen soms ook 'trilheien' genoemd) is een alternatieve heimethode waarbij men met een trilblok een funderingspaal of damwand in trilling brengt. 'Trillen' is ook een verdichtingsmethode om een dichtere pakking van mengsels te krijgen door middel van een trilplaat of trilstamper.
•snel heen een weer bewegen. • tweede betekenisomschrijving •:"Zin met het 'paginawoord' in de tweede betekenis erin." • enz.
beven