kidnappen werkw. Uitspraak: [ ˈkɪtnɛpə(n) ] Afbreekpatroon: kid·nap·pen Vervoegingen: kidnapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekidnapt (volt.deelw.) (iemand) tegen zijn zin meenemen naar een geheime plaats Voorbeeld: 'De gescheiden vader kidnapte zijn kinderen bij hun school en nam ze mee naar zijn vaderland.' Synoniem: ontv...
1) Heimelijk wegvoeren 2) Misdaad 3) Ontvoeren 4) Roven 5) Schaken 1) Ontvoeren 
onder dwang meenemen naar geheime plaats vb: het kind werd gekidnapt en later weer vrijgelaten Synoniem: ontvoeren
1) tegen zijn of hun wil meevoeren, vaak met het doel om betrokkene(n) daarna naar een geheime locatie te brengen en aldaar vast te houden totdat losgeld betaald is; ook: tegen zijn of hun wil meevoeren met het doel om gedwongen bepaalde werkzaamheden of handelingen te laten verrichten; ontvoeren 2) als minnaar een geliefde met haar ...