de klank zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ klɑŋk ] Verbuigingen: klanken (meerv.) manier waarop iets klinkt Voorbeelden: 'Die viool heeft een mooie klank.' , 'de klank van de letter o' Synoniemen: galm geluid klankgeluid toon toonschaal 7 definities...
1) Audio 2) Echo 3) Galm 4) Geluid 5) La 6) Melodie 7) Roep 8) Ruis 9) Stem 10) Timbre 11) Toon 1) Galm 2) Geluid 3) Geluid van een muziekinstrument 4) Gerucht 5) Klankgeluid 6) Resonantie van een galm 7) Spraak 8) Spraakgeluid 9) Toon 10) Weergave 
geluid (toon de herkomst via de etymologiebank)
manier waarop men een geluid hoort vb: haar stem had een scherpe klank
Term uit de prosodie voor de auditief of perceptief fonetische laag van een uitgesproken tekst. De hoorder verwerkt de tekst direct (luisterend naar een akoestische realisatie ervan, waarbij de tekst hardop wordt uitgesproken) of indirect (via stillezen).
Aanduiding voor de auditief of perceptief fonetische laag van een hardop uitgesproken tekst. De hoorder verwerkt de tekst direct (luisterend naar een akoestische realisatie ervan, waarbij de tekst hardop wordt uitgesproken) of indirect (via stillezen). - Omdat spraakklanken niet losstaan van de articulatorische en fysische fonetiek, spreekt me...
geluid
zie: rijm: klankovereenkomst in beklemtoonde lettergrepen die niet al te ver van elkaar staan. Er zijn veel soorten rijm. Volrijm, halfrijm en Rime riche zeggen iets over de mate van klankovereenkomst. Eindrijm, beginrijm, binnenrijm, middenrijm en overlooprijm iets over de plaats ervan.