klauteren werkw. Uitspraak: [ ˈklɑutərə(n) ] Afbreekpatroon: klau·te·ren Vervoegingen: klauterde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft, is geklauterd (volt.deelw.) met inspanning klimmen Voorbeelden: 'Hij is in de boom geklauterd.' , 'Het is haar gelukt uit het sociale dal te klauteren.' Synoniemen: klimmen 
1) Klabasteren 2) Klaveren 3) Klefferen 4) Klimmen 5) Heisteren 6) Met moeite klimmen 
klimmen
moeizaam klimmen (toon de herkomst via de etymologiebank)
op handen en voeten naar beneden of naar boven gaan vb: we klauterden tegen de berg op Synoniem: klimmen
•klimmen, zich verticaal verplaatsen met behulp van alle vier de ledematen.
Klauteren betekent met inspanning klimmen. Vaak op handen en voeten. [basiswoordenlijst groep 3]