klimmen werkw. Uitspraak: [ ˈklɪmə(n) ] Afbreekpatroon: klim·men Vervoegingen: klom (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is geklommen (volt.deelw.) 1) met inspanning naar een hogere plaats gaan Voorbeelden: 'Het kind klom op de stoel.' , 'over een hek klimmen' , 'een boom in klimmen' , 'een heuvel op klimmen' Antoniem: dalen 2)...
1) Bergop 2) Bestijgen 3) Betreden 4) Klauteren 5) Klaveren 6) Omhooggaan 7) Omhoogkomen 8) Omhoogstijgen 9) Opgaan 10) Opklauteren 11) Opkomen 12) Opstaan 13) Opstijgen 14) Rijzen 15) Steigeren 16) Stijgen 17) Stijging 18) Toenemen 19) Vermeerderen 20) Verrijzen 21) Wassen 1) Bestijgen 2) Heisteren 3) Klauteren 4) Naar boven gaan 5) Omhoog klauteren 6) Omhooggaan 7) Omhoogklimmen 8) Omhoogkomen 9) Omhoogstijgen 10) Opgaan 11) Opklauteren 12) Opklimmen 13) Opkomen 14) Opstaan 15) Opstijgen 16) Plaats in de Benelux 17) Plaats in Limburg 18) Plaats in Nederland 19) Rijzen 
omhoog klauteren (toon de herkomst via de etymologiebank)
op handen en voeten naar beneden of naar boven gaan vb: de aap klom in de boom
rijdend, fietsend een berg opgaan
klauteren