de kluit zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ klœyt ] Verbuigingen: kluiten (meerv.) 1) aarde rond de wortels van een plant of boom Voorbeeld: 'een kerstboom met kluit kopen' op een kluitje (dicht bij elkaar) 'op een kluitje wonen' 2) met een kluitje in het riet sturen ((iemand) niet helpen, maar met een mooi praatje...
1) Aardklomp 2) Aardklont 3) Berg 4) Bonk 5) Brok 6) Brok aarde 7) Bubs 8) Bups 9) Groep mensen 10) Homp 11) Hoop 12) Klad 13) Kladder 14) Klamot 15) Kliek 16) Klomp 17) Klomp aarde 18) Klomp grond 19) Klont 20) Menigte 21) Munt 22) Oude munt 23) Pol 24) Samenhangende massa 25) Stol 26) Stuk 27) Stuk grond 1) Aardklont 2) Berg 3) Blok 4) Boel 5) Brok 6) Bups 7) Homp 8) Hoop 9) Kladder 10) Kloet 11) Klomp 12) Klont 13) Klonter 14) Klot 15) Kluut 16) Massa 17) Menigte 18) Pol 19) Stuk 20) Troep 21) Weg 22) Welter 
massa, klont (toon de herkomst via de etymologiebank)
(Amsterdams) algemeen woord voor een grote groep mensen, 'de kluit belazeren'
kleine hoeveelheid van iets wat aan elkaar kleeft vb: er zat een kluit aarde aan zijn schoen
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Muntkunde), 2½ cts.-stuk.
massa, klont
1> neusje van de voorstevenbalk, bij ondermeer de Hengst. 2> Vlaams voor loefbijter. 3> Vlaams voor kolsum; op het zaathout aangebrachte versteviging voor de opname van de mastkoker of bij vaste masten, de onderkant van de mast. Gerelateerde term: dobbelsteen.
Amsterdams woord voor veel
[Bargoens, boeventaal] groote hoeveelheid. Een kluit geld.