knellen werkw. Uitspraak: [ ˈknɛlə(n) ] Afbreekpatroon: knel·len Vervoegingen: knelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekneld (volt.deelw.) 1) te strak zitten Voorbeeld: 'knellende schoenen' 2) een beklemmend effect hebben Voorbeelden: 'De relatie met mijn ouders begint te knellen.' , 'knellende regels' S...
1) Aandringen 2) Aansporen 3) Benauwen 4) Drukken 5) Klemmen 6) Knijpen 7) Nijpen 8) Omklemmen 9) Pijnlijk drukken 10) Pramen 11) Prangen 12) Spannen 13) Sterk drukken 14) Strakzitten 15) Te klein zijn 16) Vasthouden 17) Vastklemmen 18) Vastknellen 19) Verstikken 20) Wringen 1) Benauwen 2) Boeien 3) Drukken 4) Prangen 5) Klemmen 6) Knijpen 7) Kwellen 8) Nijpen 9) Omklemmen 10) Presseren 11) Prijken 12) Spannen 13) Vasthouden 14) Vastklemmen 15) Wringen 
klemmen (toon de herkomst via de etymologiebank)
te strak zitten vb: die broek knelt in mijn middel
drukken