de knokkel zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈknɔkəl ] Afbreekpatroon: knok·kel Verbuigingen: knokkels (meerv.) gewricht in je vinger 
1) Lichaamsdeel 2) Zichtbaar lichaamsdeel 3) Kneukel 4) Vingerbeentje 5) Knook 6) Vingergewricht 7) Deel van een vinger 8) Deel van een hand 9) Deel van de hand 10) Gewrichtsknobbel 11) Gewricht in de vinger 12) Gewricht 
knobbel van het gewricht dat de vingers met de rest van de hand verbindt en vooral zichtbaar wordt als uitstekend, wit gedeelte wanneer de vingers van de hand gebogen worden of een vuist gevormd wordt Meestal in het meervoud.
vingergewricht
kneukel (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een 'knokkel' of 'kneukel' is een plaats waar een vinger of teen kan bewegen dankzij de knokkelgewrichten. Het hoorbaar kraken van de knokkels wordt veroorzaakt door de synoviale vloeistof die het vacuüm vult dat door de beweging wordt veroorzaakt.
• [anatomie] het gewricht dat de vingers met de hand verbindt, vooral zichtbaar als men de vingers buigt.
vingergewricht