trouwen werkw. Uitspraak: [ ˈtrɑuwə(n) ] Afbreekpatroon: trouw·en Vervoegingen: trouwde (verl.tijd ) Vervoegingen: is getrouwd (volt.deelw.) voor de wet of de kerk beloven dat je gaat samenwonen en voor elkaar en je kinderen zult zorgen Voorbeeld: 'Zij trouwen op zaterdag in het gemeentehuis van het dorp.' Synoniemen: : huwen, in het h...
1) Bruiloft 2) Aan elkaar verbinden 3) Huwen 4) In het huwelijk treden 5) Als vrouw nemen 6) Echten 
huwen
Trouwen is het aangaan van een huwelijk of in het huwelijk treden. Dit brengt allerlei verplichtingen (en rechten) met zich mee voor de echtgenoten. Bijvoorbeeld dat je hierdoor automatisch (dus ook zonder testament) elkaars erfgenamen bent. Een variant op het huwelijk is het geregistreerd partnerschap, maar de wet stelt dat gelijk aan een huwelijk...
Trouwen, kijk voor meer informatie bij huwelijk.
iemand tot je wettige echtgenoot nemen vb: hij trouwde met haar in de kerk
•het aangaan van een officiële verplichting tussen twee personen om voor elkaar te zorgen.
Samenlevingsvorm die bij wet is geregeld, aan het huwelijk zijn rechten en plichten verbonden.
huwen