kruien werkw. Afbreekpatroon: krui·en Verbuigingen: kruide<br>(krooi) Vervoegingen: gekruid<br>(gekrooien) (volt.deelw.) 1) een molen met de wieken op de wind zetten 2) iets vervoeren op een karretje of kruiwagen Voorbeelden: 'Hij kruide de stenen naar de metselaars.' , 'Terwijl hij een kruiwagen geladen...
1) Een molen naar de wind zetten 2) Het over elkaar schuiven van ijsschotsen 3) Het overeenschuiven van ijsschotsen 4) Karren 5) Koffers sjouwen 6) Kroden 7) Molen naar de wind zetten 8) Naar de wind gaan staan 9) Opstapelen van ijs 10) Over elkaar schuiven 11) Over elkaar schuiven van ijs 12) Per kruiwagen vervoeren 1) Karren 2) Verslepen 3) Vervoeren 
een kruiwagen voortduwen (toon de herkomst via de etymologiebank)
een kruiwagen voortduwen; een molen in de wind draaien
een kruiwagen voortduwen - Jaar van herkomst: 1300 (MNW )
1> het met een boom van af de wal voort duwen van een vaartuig. Zie verder bij wegen. Afbeelding: Bernard F. Eilers 1909, Stadsarchief Amsterdam 010186000586.
Wiekenkruis recht op de wind draaien. Als de windrichting verandert moet er worden gekruid.