lantaren zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: lan·ta·ren Verbuigingen: lantarens (meerv.) Verbuigingen: lantarentje (verkleinwoord) 1) een constructie van glas en metaal of hout die voorkomt dat wind en regen vat op een brandende lichtbron hebben 2) de bovenste open geleding(en) van een toren, vaak achtkantig . Synon...
1) Verlichting 
lantaarn (toon de herkomst via de etymologiebank)