leggen werkw. Uitspraak: [ ˈlɛxə(n) ] Afbreekpatroon: leg·gen Vervoegingen: legde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gelegd (volt.deelw.) 1) zorgen dat iets ergens ligt, of plaatsen Voorbeelden: 'Leg de krant maar op tafel.' , 'tegels leggen' 2) (van dieren) (een ei) uit het lichaam laten komen Voorbeelden: ...
1) Aanbrengen 2) Deponeren 3) Doen liggen 4) Doen ontstaan 5) Eieren voortbrengen 6) Geplaatst 7) Maken 8) Neervlijen 9) Neerzetten 10) Plaatsen 11) Pleuren 12) Stationeren 13) Vloeren plaatsen 14) Voortbrengen 15) Zetten 1) Deponeren 2) Doen 3) Geplaatst 4) Neerzetten 5) Plaatsen 6) Pleuren 7) Situeren 8) Stationeren 9) Vloeren 10) Voortbrengen 11) Zetten 
doen liggen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•doen liggen.
doen liggen; eieren leggen
doen liggen
Een jonge hen van ongeveer 18 weken oud, de leeftijd waarop de vogel kan beginnen te leggen. Je eerste ei kan dan toch nog wel vier weken op zich laten wachten.