(lijkrede, epitaaf, epitaphium of grafrede) Aanduiding voor een reeds in de Oudheid bestaande rede (vgl genus demonstrativum) ter gelegenheid van het overlijden van een bepaalde persoon (mortuaire literatuur). Het genre ontwikkelde zich in de Franse renaissance als ‘oraison funèbre’, voorzien van veel Latijnse citaten en retorische versieringe... Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0013.php
Doorgaans lovende redevoering (behorende tot het genus demonstrativum) gehouden ter gelegenheid van het overlijden of de begrafenis van een bepaald persoon. Als dusdanig is ze een onderdeel van de mortuaire literatuur. Er bestaan een aantal synonieme termen. Men spreekt ook van grafrede. Vanuit het Grieks stamt de term epitaphios (`tot de begrafeni... Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_00617.php