1) Stichter van het nieuwbabylonische rijk 
(Naboe-apal-oesoer; god nebo, bescherm de erfzoon) Koning van Babylon van 625-605 v.C. Maakte zich onafhankelijk van Assyrië en bestreed het samen met Kyaxares van Medië, tot het in 612 v.C. ineenstortte. Bemachtigde toen Elam, Palestinië en Fenicië. Stichtte hiermee het nieuw-Babylonische rijk. 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] assyrisch stadhouder van Babylon (625–604), viel van Assyrië af en veroverde Niniveh met de hulp van Cyaxares, waarna de bondgenooten het assyrische gebied onder elkander verdeelden.