nederig bijv.naamw. Uitspraak: [ ˈnedərəx ] Afbreekpatroon: ne·de·rig 1) (van een persoon) zo dat het lijkt alsof iemand zichzelf onbelangrijk vindt Antoniemen: hoogmoedig, arrogant uw nederige dienaar (ik) 2) (van iets) eenvoudig, niet bijzonder Voorbeeld: 'een nederige boerenwoning' Synoniemen: bescheiden deem...
1) Bescheiden 2) Deemoedig 3) Dienstvaardig 4) Dienstwillig 5) Eenvoudig 6) Gering 7) Ingetogen 8) Kuis 9) Laag 10) Laag bij de grond 11) Modest 12) Niet uitdagend 13) Onaanzienlijk 14) Onderdanig 15) Onderworpen 16) Ongunstig 17) Ootmoedig 18) Schadelijk 19) Serviel 20) Slaafs 21) Slijmerig 22) Sober 1) Bescheiden 2) Deemoedig 3) Dienstvaardig 4) Eenvoudig 5) Gering 6) Ingetogen 7) Inschikkelijk 8) Laag 9) Modest 10) Onaanzienlijk 11) Onderdanig 12) Onderworpen 13) Ongunstig 14) Ootmoedig 15) Schadelijk 16) Serviel 17) Slaafs 18) Sober 19) Zedig 
deemoedig (toon de herkomst via de etymologiebank)
wie zich niet op de voorgrond plaatst vb: hij vroeg nederig om vergeving Synoniem: bescheiden Tegenstellingen: verwaand arrogant pedant hooghartig opgeblazen trots [2]
•een onderdanige houding aannemend.
ootmoedig
ootmoedig