neutraliseren werkw. Uitspraak: [ nøtrali'zerə(n) ] Afbreekpatroon: neu·tra·li·se·ren Vervoegingen: neutraliseerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geneutraliseerd (volt.deelw.) de werkzaamheid of invloed (van iets) sterk verminderen of ongedaan maken Voorbeelden: 'In de twaalfvingerige darm wordt het maagzuur geneutraliseerd.'...
1) Onzijdig maken 2) Opheffen 1) Opheffen 2) Verhinderen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Neutraliseren``] der vijandelijke strijdkrachten. Hierdoor verstaat men de kunst om een gedeelte der vijandelijke strijdkrachten zoo lang werkeloos te houden, tot elders de beslissing verkregen is. Dit zal tegenover eenen werkzamen, bewegelijken vijand uiterst moeijelijk zijn, daarentegen zeer gemakkeli...
de werking of invloed van iets verhinderen, opheffen
De onderscheidende waarde ontnemen aan fonemen in bepaalde posities
Wordt in de chemie gebruikt als aanduiding voor procédés waarbij zuren en basische stoffen betrokken zijn en waarbij uiteindelijk noch alkali noch alkaline wordt gevormd.
Onder andere opheffen van de werking van ammonia in de permanentvloeistof of andere producten.