omgooien werkw. Uitspraak: [ 'ɔmxojə(n) ] Afbreekpatroon: om·gooi·en Vervoegingen: gooide om (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft omgegooid (volt.deelw.) 1) laten omvallen Voorbeeld: 'Ze zat zo enthousiast te gebaren dat ze per ongeluk haar glas omgooide.' Synoniem: omkieperen 2) plotseling veranderen Voorbeel...
1) Doen omvallen 2) Kantelen 3) Omdonderen 4) Omkegelen 5) Omkeilen 6) Omkeren 7) Omkiepen 8) Omkieperen 9) Omkwakken 10) Omslaan 11) Omsmijten 12) Omvergooien 13) Omverstoten 14) Omverwerpen 15) Omwerpen 16) Veranderen 1) Kantelen 2) Kieperen 3) Omkegelen 4) Omkeren 5) Omkiepen 6) Omkieperen 7) Omslaan 8) Omsmijten 9) Omstoten 10) Omvergooien 11) Omverstoten 12) Omverwerpen 13) Omwenden 14) Omwerpen 
door een duw zorgen dat het omvalt vb: hij heeft uit woede een stoel omgegooid Synoniem: omverwerpen
van het roer: snel naar de tegengestelde kant bewegen.