ontladen werkw. Uitspraak: [ ɔnt'ladə(n) ] Afbreekpatroon: ont·la·den Vervoegingen: ontlaadde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontladen (volt.deelw.) laten afnemen van spanning Voorbeelden: 'De toenemende spanning ontlaadde zich in 1969 in ernstige grensincidenten.' , 'Een oplaadbare batterij kan meer dan honderd keer worden opge...
1) Afladen 2) Afreageren 3) Dechargeren 4) Lossen 5) Uitladen 6) Verlichten 1) Afladen 2) Lossen 3) Ontdoen van lading 4) Uitladen 5) Van een last bevrijden 6) Van elektrische lading ontdoen 7) Van munitie ontdoen 8) Verlichten 9) Zachter worden 
De vrijlating van een verontreiniging die door een filtermedium werd vastgehouden.
Def.: de vrijlating van een verontreiniging die door een filtermedium werd vastgehouden.
ontbonden worden, uiteenvallen, uiteengaan, zich verbreiden - Voorbeeld: ‘De levensuitingen sprietelden in rijke verscheidenheid langs alle richtingen, als zoveel hoekvlakken, waarop het licht sprankelt en pinkelt, tot een zevenvoudige stralenbundel ontladen, en die het wemelend spel der kleuren van de regenboog weerkaatst’
de lading uit het schip halen. Meestal gebruikt men de term lossen. Bron o.a.: Mr. J. van Lennep Zeemanswoordenboek 1856.
Uit `De lagere vaktalen: De steenbakkerstaal` 1914 den oven -, de steenen uit den oven nemen.