ontladen werkw. Uitspraak: [ ɔnt'ladə(n) ] Afbreekpatroon: ont·la·den Vervoegingen: ontlaadde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontladen (volt.deelw.) laten afnemen van spanning Voorbeelden: 'De toenemende spanning ontlaadde zich in 1969 in ernstige grensincidenten.' , 'Een oplaadbare batterij kan meer dan honderd keer worden opg...
1) Afladen 2) Zachter worden 3) Lossen 4) Van munitie ontdoen 5) Ontdoen van lading 6) Uitladen 7) Van elektrische lading ontdoen 8) Van een last bevrijden 9) Verlichten 
Def.: de vrijlating van een verontreiniging die door een filtermedium werd vastgehouden.
ontbonden worden, uiteenvallen, uiteengaan, zich verbreiden - Voorbeeld: ‘De levensuitingen sprietelden in rijke verscheidenheid langs alle richtingen, als zoveel hoekvlakken, waarop het licht sprankelt en pinkelt, tot een zevenvoudige stralenbundel ontladen, en die het wemelend spel der kleuren van de regenboog weerkaatst’
Uit `De lagere vaktalen: De steenbakkerstaal` 1914 den oven -, de steenen uit den oven nemen.
De vrijlating van een verontreiniging die door een filtermedium werd vastgehouden.
de lading uit het schip halen. Meestal gebruikt men de term lossen . Bron o.a.: Mr. J. van Lennep Zeemanswoordenboek 1856.