ontmaskeren werkw. Uitspraak: [ ɔntˈmɑskərə(n) ] Afbreekpatroon: ont·mas·ke·ren Vervoegingen: ontmaskerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontmaskerd (volt.deelw.) aantonen dat iemand die onschuldig leek in werkelijkheid slecht is Voorbeeld: 'iemand ontmaskeren als een fraudeur' Synoniemen: blootleggen onthullen 3 definities....
1) Blootleggen 2) Demaskeren 3) Doorzien 4) Het bewijzen van bedrog 5) In zijn ware gedaante vertonen 6) Onthullen 1) Blootleggen 2) Demaskeren 3) Doorzien 4) Onthullen 
laten zien wat hij in werkelijkheid is vb: de dief werd ontmaskerd door zijn vrienden
•de ware aard laten zien van iets of iemand.