ontmaskeren werkw. Uitspraak: [ ɔntˈmɑskərə(n) ] Afbreekpatroon: ont·mas·ke·ren Vervoegingen: ontmaskerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontmaskerd (volt.deelw.) aantonen dat iemand die onschuldig leek in werkelijkheid slecht is Voorbeeld: 'iemand ontmaskeren als een fraudeur' Synoniemen: blootleggen onthullen 
1) Onthullen 2) Demaskeren 3) Doorzien 4) In zijn ware gedaante vertonen 5) Het bewijzen van bedrog 6) Blootleggen 
laten zien wat hij in werkelijkheid is vb: de dief werd ontmaskerd door zijn vrienden
•de ware aard laten zien van iets of iemand.
Ontmaskeren is iemands slechte bedoelingen onthullen, aan de kaak stellen. [basiswoordenlijst groep 8]