ontrieven werkw. Uitspraak: [ ɔnt'rivə(n) ] Afbreekpatroon: ont·rie·ven Vervoegingen: ontriefde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontriefd (volt.deelw.) als ik u niet ontrief ouderwets (<beleefdheidsformule waarmee je je voor de vorm verontschuldigt voor eventueel ongemak dat je iemand anders bezorgt>) 'Graag met...
1) Beroven 2) Schaden 3) Storen 1) Beroven van zijn gerief 2) Derangeren 3) Gemak ontnemen 4) Genot ontnemen 5) Het gemak wegnemen 6) Ongemak bezorgen 7) Ongemak veroorzaken 8) Ongemak betogen 9) Schaden 
ongemak veroorzaken (toon de herkomst via de etymologiebank)
ongemak veroorzaken