zich scharen reflexief werkw. Uitspraak: [ 'sxarə(n) ] Afbreekpatroon: scha·ren Vervoegingen: schaarde zich (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft zich geschaard (volt.deelw.) zich om iets of iemand scharen (iets of iemand verdedigen) je achter iets of iemand scharen (openlijk laten merken dat je het eens bent met iets of iemand) Zie o...
1) Kuitschieten 2) Ordenen 3) Rangschikken 4) Opstellen 5) Plant 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Schaarriem, Scharen``] Zie Paardentuig
toewijzen van aandeel in de markgronden
Snijgereedschap dat bestaat uit twee schuingekante snijkanten met handvatten, die langs elkaar worden bewogen door middel van een draaiasje dat in het midden zit en dat beide snijkanten bij elkaar houdt.
bij elkaar opstellen (toon de herkomst via de etymologiebank)
er in een kring omheen gaan staan vb: wij schaarden ons om het slachtoffer
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] scheren, ook het aantal schapen, waartoe gerechtigd, op de gemeenschappelijke weide laten lopen