ontzetten werkw. Uitspraak: [ ɔnt'sɛtə(n) ] Afbreekpatroon: ont·zet·ten Vervoegingen: ontzette (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontzet (volt.deelw.) (een belegerde stad) bevrijden door het bezettende leger te verjagen Voorbeeld: 'Groningen werd ontzet op 28 augustus 1672.' Synoniemen: bevrijden bevrijden van belegeraars onthutse...
1) Afzetten 2) Amoveren 3) Beroven 4) Bevrijden 5) Casseren 6) Deblokkeren 7) Onthutsen 8) Ontstellen 9) Ontwrichten 10) Slopen 11) Verbluffen 12) Verbijsteren 13) Verlossen 14) Verwijderen 1) Amoveren 2) Bevrijden 3) Bevrijden van belegeraars 4) Casseren 5) Deblokkeren 6) Devesteren 7) Ontbloten 8) Onthutsen 9) Ontstellen 10) Slopen 11) Verbijsteren 12) Verbluffen 13) Verlossen 14) Verwijderen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Ontzet, Ontzetten``] Zie Vestingoorlog
verbijsteren (toon de herkomst via de etymologiebank)
uit een functie ontslaan vb: hij is ontzet uit het ambt van burgemeester
bevrijden, te hulp schieten, redden
bevrijden - Jaar van herkomst: 1285 (CG Rijmb. )
een schip dat in het ijs (of waterplanten) vastgevaren is, uit deze situatie bevrijden.
(oude rechtstermen:) zich tegen het arrest verzetten, tegenovergestelde van bezetten
personen- en familierecht: ontneming, door de rechtbank, van het ouderlijk gezag of de voogdij aan een ouder of voogd op ...