de opvolger zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈɔpfɔlxər ] Afbreekpatroon: op·vol·ger Verbuigingen: opvolgers (meerv.) iemand die de baan van iemand die vertrekt overneemt Voorbeeld: 'Er wordt nog gezocht naar een geschikte opvolger.' Synoniemen: erfgenaam plaatsvervanger 2 definities...
1) Definitieve plaatsvervanger 2) Overnemer 3) Overnemer van een ambt 4) Plaatsvervanger 5) Wiskundige term 1) Epigoon 2) Overnemer 3) Plaatsvervanger 4) Pretendent 5) Successor 
iemand die de functie van een ander overneemt vb: mijn opvolger zal veel nieuwe regels invoeren