de erfgenaam zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈɛrfxənam ] Afbreekpatroon: erf·ge·naam Verbuigingen: erfgenamen (meerv.) de erfgename zelfst.naamw. Uitspraak: [ ˈɛrfxənamə ] Afbreekpatroon: erf·ge·naam Verbuigingen: erfgenamen, erfgenames (meerv.) iemand die recht heeft op een erfenis of een deel ervan Synoniemen: belanghebbende ...
1) Gebenificeerde 2) Erve 3) Ontvanger van een nalatenschap 4) Erven 5) Rechtverkrijgende 6) Iemand die uit een nalatenschap ontvangt 7) Belanghebbende 8) Mansoir 9) Begunstigde 10) Iemand die een nalatenschap ontvangt 
hij die erft (toon de herkomst via de etymologiebank)
Erfgenamen zijn degenen die gerechtigd zijn tot een nalatenschap. Onderscheid tussen wettelijke erfgenamen en erfgenamen die bij testament zijn benoemd.
iemand die volgens de wet of volgens een testament recht heeft op (een deel van) een erfenis
iemand die geld of bezit krijgt van een overledene vb: hij is de enige erfgenaam van zijn vader
, iemand die erft of zal erven.
'Erfgenaam' is een begrip dat in het erfrecht wordt gebruikt als aanduiding voor de (rechts)persoon die na overlijden de nalatenschap van overledene, of een deel daarvan, in handen krijgt. Van het begrip erfgenaam moet het begrip 'nabestaande' worden onderscheiden, daarmee wordt een niet duidelijk afgebakende groep mensen bedoeld die een betrekkeli...
•man die andermans bezittingen of titel(s) erven
op wie een nalatenschap overgaat
De erfgenaam is iemand die iets erft. In de wet staan wie je erfgenamen zijn (wettelijke erfgenamen). Je kunt dat ook zelf bepalen door een testament te maken. Daarin kan je dan zelf erfgenamen opnemen. Je kan dan ook erfgenamen onterven. Het meervoud van erfgenaam is erfgenamenMaak nu een testament
Iemand die volgens de wet of volgens een testament recht heeft op (een deel van) een erfenis.
degene die op grond van de wet of van een testament een erfenis verkrijgt, na aftrek van eventuele legaten die de erflater heeft gemaakt.
Een erfgenaam is iemand die volgens de wet of volgens een testament recht heeft op (een deel van) een erfenis. 
De persoon of instelling die aanspraak kan maken op een bepaald erfdeel . 
Erfgenamen zijn degenen die gerechtigd zijn tot een nalatenschap. Onderscheid tussen wettelijke erfgenamen en erfgenamen die bij testament zijn benoemd.
Degene die een erfenis geheel of gedeeltelijk verkrijgt. In het laatste geval krijgt hij een percentage van de nalatenschap. Zie ook Legataris. De erfgenaam kan de nalatenschap zuiver aanvaarden, beneficiair aanvaarden of verwerpen.
erfrecht: persoon die een erfenis door versterf of uiterste wil geheel of gedeeltelijk verkrijgt. ...
De persoon die een erfenis door versterf of uiterste wil geheel of gedeeltelijk verkrijgt.
De persoon die een erfenis door versterf of uiterste wil geheel of gedeeltelijk verkrijgt.