de outsider zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'ɑutsɑjdər ] Afbreekpatroon: out·si·der Verbuigingen: outsiders (meerv.) iemand die er (nog) niet bij hoort Voorbeelden: 'Hij was een politieke outsider en moest nog lid worden van de partij, toen hij werd benoemd tot directeur van het wetenschappelijk bureau.' , 'Franse outsider wint het we...
1) Leek 2) Outcast 3) Vreemdeling 4) Buitenstaander 5) Oningewijde 6) Niet ingewijde 7) Niet favoriet 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Handel), persoon buiten den kring der ingewijden.