de outsider zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'ɑutsɑjdər ] Afbreekpatroon: out·si·der Verbuigingen: outsiders (meerv.) iemand die er (nog) niet bij hoort Voorbeelden: 'Hij was een politieke outsider en moest nog lid worden van de partij, toen hij werd benoemd tot directeur van het wetenschappelijk bureau.' , 'Franse outsider wint het wer...
1) Buitenstaander 2) Leek 3) Niet favoriet 4) Niet ingewijde 5) Oningewijde 6) Outcast 7) Vreemdeling 1) Buitenstaander 2) Leek 3) Outcast 4) Vreemdeling 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Handel), persoon buiten den kring der ingewijden.