Let op: Spelling van 1858 Lat., pantheisme, Fr., het geloof, dat het heelal de Godheid zelf is. Pantheïst, iemand, die God en de wereld, of de natuur, voor één houdt, en beweert, dat met het groote geheel een denkvermogen wezenlijk verbonden is, door hetwelk dit geheel zijne regelmatige orde bekomt