placeren werkw. Afbreekpatroon: pla·ce·ren Herkomst: «Frans Vervoegingen: placeerde (verl.tijd ) Vervoegingen: heeft geplaceerd (volt.deelw.) 1) plaatsen 2) plaatsen aanwijzen aan bezoekers of het publiek (bijv. in het theater of bij een evenement) placeringsplicht (bezoekers moeten op een stoel blijven zitten) 3 ...
1) Beleggen 2) Plaatsen 3) Uitzetten 1) Plaatsen 
Let op: Spelling van 1858 plaatsen, zetten; beleggen, uitzetten.
Bezoekers hun juiste plaats in de zaal wijzen.