plamuren werkw. Uitspraak: [ pla'myrə(n) ] Afbreekpatroon: pla·mu·ren Vervoegingen: plamuurde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geplamuurd (volt.deelw.) gaten en scheuren in een muur opvullen met vulmiddel waardoor een glad oppervlak ontstaat 4 definities...
1) Bestrijken 2) Effen maken 3) Gladmaken 4) Met stopverf bestrijken 
putjes en scheurtjes opvullen vb: je moet het hout eerst plamuren voor je het verft
putjes, gaatjes of scheuren in een oppervlak opvullen door deze met plamuur te bestrijken
glad maken: te gebruiken voor het repareren en egaliseren van steenachtige of houten ondergronden. De schilder gebruikt voornamelijk muurvuller, lakplamuur en twee-componentenplamuur.