plamuren werkw. Uitspraak: [ pla'myrə(n) ] Afbreekpatroon: pla·mu·ren Vervoegingen: plamuurde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geplamuurd (volt.deelw.) gaten en scheuren in een muur opvullen met vulmiddel waardoor een glad oppervlak ontstaat 
1) Gladmaken 2) Bestrijken 3) Met stopverf bestrijken 4) Effen maken 
putjes, gaatjes of scheuren in een oppervlak opvullen door deze met plamuur te bestrijken
glad maken: te gebruiken voor het repareren en egaliseren van steenachtige of houten ondergronden. De schilder gebruikt voornamelijk muurvuller, lakplamuur en twee-componentenplamuur.
putjes en scheurtjes opvullen vb: je moet het hout eerst plamuren voor je het verft
Met behulp van witte of grijze plamuur, handmatig of met een plamuurmachine, poriën opvullen en een gladde laag produceren om pigmentlakken op aan te brengen. Er bestaat ook plamuurmateriaal dat kan worden gespoten gegoten of gewalst