[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Frans), quintessence, van Latijn quinta essentia, d.i. de keur of kern, het fijnste, beste, edelste, krachtigste van een zaak; eig. de door chemische kunst vijfmaal overgehaalde geest van iets. De uitdrukking werd het eerst gebruikt door Ammonius in zijn ‘Leven van Ari... Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/beer004woor01_01/beer004woor01_01_0021.php