
de radioactiviteit zelfst.naamw. (v.)
het verval van onstabiele isotopen waarbij materiële deeltjes en/of elektromagnetische straling vrijkomt Gevonden op
https://woorden.org/woord/radioactiviteit

1) Uitstraling van energie 2) Gevaarlijke straling
Gevonden op
https://mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Radioactiviteit/1
Def.: het spontane verval in de kern van een atoom met als resultaat de emissie van stralingsenergie in de vorm van deeltjesgolven.
Gevonden op
https://aquo.nl/index.php/Categorie:Geldige_begrippen
[levenswetenschappen] Radioactiviteit is ioniserende straling die vrijkomt bij het verval van instabiele atoomkernen van een radioactieve stof. Die straling bestaande uit nucleonen (positief geladen protonen of ongeladen neutronen = alfastraling) elektronen (negatief geladen = betastraling) en of hoogenergetische elektromagn...
Gevonden op
https://cultureelwoordenboek.nl/levenswetenschappen/radioactiviteit
[natuurkunde scheikunde en sterrenkunde] Het verval van instabiele atoomkernen onder uitzending van alfa- of bètastraling en, daarnaast, gammastraling; ontdekt door het echtpaar Curie. De moderne eenheid van activiteit van een radioactief voorwerp is de becquerel (Bq), waarbij één becquerel gelijk is aan één desintegrer...
Gevonden op
https://cultureelwoordenboek.nl/natuurkunde-scheikunde-en-sterrenkunde/radi
[technologie en techniek] Zie radioactiviteit in het hoofdstuk Natuurkunde Scheikunde en Sterrenkunde.
Gevonden op
https://cultureelwoordenboek.nl/technologie-en-techniek/radioactiviteit

het uitstralen van energie zonder uitwendige oorzaak
Jaar van herkomst: 1908 (WNT )
Gevonden op
https://dbnl.org/tekst/sijs002chro01_01/colofon.php

Fysisch verschijnsel gekenmerkt door de desintegratie, dit is de reorganisatie, van onstabiele atoomkernen. Deze desintegratie gaat gepaard met het uitzenden van ioniserende straling. Na één of meer desintegraties is de onstabiele kern veranderd in een stabiele, niet-radioactieve kern.
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/10415

Het verschijnsel, vertoond door of een eigenschap van een stof, van het spontaan uitzenden van straling veroorzaakt door veranderingen in de kern van atomen van het element.
Categorie: Kenmerken en Eigenschappen > chemische eigenschappen.
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/10491

eigenschap van sommige stoffen om onzichtbare deeltjes uit te stralen, die schadelijk zijn voor cellen
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/10590

Eigenschap van bepaalde stoffen om zonder invloed van buitenaf een karakteristieke straling uit te zenden en daarbij doorgaans in een andere stof over te gaan. De radioactiviteit werd in 1896 door Becquerel bij het element uranium ontdekt. Als de stoffen - of nauwkeuriger gezegd, de radionucliden - in de natuur voorkomen, spreekt men van natuurlijk...
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/10691

Engels:
Radioactivity gevaarlijke straling
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/10721

gevaarlijke straling
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/10733

Eigenschap van onstabiele atoomkernen om zich spontaan om te zetten in een andere atoomkern door het uitzenden van alfa- of betastraling, of van een aangeslagen toestand naar een lagere energietoestand van dezelfde atoomkern over te gaan door uitzending van gammastraling.
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/11183

het uitstralen van energie zonder uitwendige oorzaak (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gevonden op
https://etymologiebank.nl/trefwoord/radioactiviteit

'Radioactiviteit' komt van materie die spontaan ioniserende straling uitzendt. Het kan gaan om spontane splijting (desintegreren) van kernen van radionucliden.
Gevonden op
https://nl.wikipedia.org/wiki/Radioactiviteit

het uitstralen van energie zonder uitwendige oorzaak
Gevonden op
https://uitleenwoordenbank.ivdnt.org/index.php/uitleen/zoek_gecombineerd_ca
Geen exacte overeenkomst gevonden.