ratificeren werkw. Uitspraak: [ ratifi'serə(n) ] Afbreekpatroon: ra·ti·fi·ce·ren Vervoegingen: ratificeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geratificeerd (volt.deelw.) een al gesloten verdrag officieel erkennen, met name door een regering of andere bevoegde instantie Voorbeeld: 'Het klimaatverdrag treedt pas in werking als het ...
1) Ambtelijk bekrachtigen 2) Ambtelijk goedkeuren 3) Bekrachtigen 4) Goedkeuren 5) Ondertekenen 1) Bekrachtigen 2) Ondertekenen 
bekrachtigen, ambtelijk goedkeuren, vooral van internationale overeenkomsten (Winchester 2003)
bekrachtigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
bekrachtigen
bekrachtigen
(Internationale overeenkomsten) bekrachtigen