ratificeren werkw. Uitspraak: [ ratifi'serə(n) ] Afbreekpatroon: ra·ti·fi·ce·ren Vervoegingen: ratificeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geratificeerd (volt.deelw.) een al gesloten verdrag officieel erkennen, met name door een regering of andere bevoegde instantie Voorbeeld: 'Het klimaatverdrag treedt pas in werking als het...
1) Goedkeuren 2) Ambtelijk bekrachtigen 3) Ondertekenen 4) Bekrachtigen 5) Ambtelijk goedkeuren 
bekrachtigen
bekrachtigen, ambtelijk goedkeuren, vooral van internationale overeenkomsten (Winchester 2003)
(Internationale overeenkomsten) bekrachtigen 
bekrachtigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
bekrachtigen
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] bekrachtigen, ambtelijk goedkeuren