redeneren werkw. Uitspraak: [ redəˈnerə(n) ] Afbreekpatroon: re·de·ne·ren Vervoegingen: redeneerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geredeneerd (volt.deelw.) door nadenken een standpunt bepalen Voorbeeld: 'logisch redeneren' Synoniemen: argumenteren beredeneren betogen Spreekwoorden en zegswijzen • red...
1) Argumenten inbrengen 2) Argumenteren 3) Beraadslagen 4) Beredeneren 5) Betogen 6) Delibereren 7) Druk praten 8) Een betoog houden 9) Gedachten ontwikkelen 10) Gevolgtrekking maken 11) Kallen 12) Klassineren 13) Logisch denken 14) Maken van gevolgtrekkingen 15) Nadenken 16) Oordelen 17) Oreren 18) Parlevinken 1) Argumenteren 2) Beraadslagen 3) Beredeneren 4) Betogen 5) Delibereren 6) Oreren 7) Parlementeren 8) Parlevinken 9) Praten 10) Preken 11) Raisonneren 12) Redekavelen 13) Redetwisten 14) Spreken 15) Theoretiseren 
praten, argumenteren (toon de herkomst via de etymologiebank)
praten, argumenteren
praten, argumenteren
Vormen van nadenken die leiden tot een of meer conclusies (gevolgtrekkingen).
een logisch verband leggen tussen jouw bewezen waarneming en jouw theorie.