rehabiliteren werkw. Uitspraak: [ rehabiliˈterə(n) ] Afbreekpatroon: re·ha·bi·li·te·ren Vervoegingen: rehabiliteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerehabiliteerd (volt.deelw.) officieel laten weten dat iemand niet iets schandelijks heeft gedaan 6 definities...
1) Herstellen 2) In de vorige staat herstellen 3) In eer en goede naam herstellen 4) In eer herstellen 1) Herstellen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Rehabiliteren``] Iemand die eerloos verklaard is (zie Eerloos) in zijne eer herstellen
in eer en goede naam herstellen (toon de herkomst via de etymologiebank)
herstellen, zuiveren
herstellen, zuiveren
Te gebruiken voor mensen als herstel van lichamelijke of geestelijke gezondheid of een goede reputatie. Wordt ook gebruikt voor het terugbrengen naar een goede staat van verslechterde voorwerpen, gebouwen, buurten of openbare voorzieningen; dit kan reparatie, renovatie, verbouwing, uitbreiding, vernieuwing of herbouwing inhouden. Gebruik `behoud` v...
faillissementsrecht: eerherstel na faillissement. Nadat een faillissement met een akkoord met de erkende schuldeisers is ...