rehabiliteren werkw. Uitspraak: [ rehabiliˈterə(n) ] Afbreekpatroon: re·ha·bi·li·te·ren Vervoegingen: rehabiliteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerehabiliteerd (volt.deelw.) officieel laten weten dat iemand niet iets schandelijks heeft gedaan 
1) In de vorige staat herstellen 2) In eer en goede naam herstellen 3) In eer herstellen 4) Herstellen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Rehabiliteren``] Iemand die eerloos verklaard is (zie Eerloos) in zijne eer herstellen
herstellen, zuiveren
in eer en goede naam herstellen (toon de herkomst via de etymologiebank)
faillissementsrecht: eerherstel na faillissement. Nadat een faillissement met een akkoord met de erkende schuldeisers is ...
In de oude staat herstellen, eerherstel geven.
herstellen, zuiveren