reinigen werkw. Uitspraak: [ ˈrɛinəxə(n) ] Afbreekpatroon: rei·ni·gen Vervoegingen: reinigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gereinigd (volt.deelw.) schoonmaken Voorbeelden: 'na gebruik grondig reinigen' , 'chemisch reinigen' Synoniemen: in zedelijk opzicht zuiveren klaren kuis kuisen kuising louteren opruimen opruiming reini...
1) Reiniging 2) Opruiming 3) Opruimen 4) Opknappen 5) Vagen 6) Zuiveren 7) Uitruimen 8) Poetsen 9) Zuivering 10) Spoelen 11) Bezemen 12) Afslijpen 13) Iets schoonmaken 14) Louteren 15) Vegen 16) Uitspoelen 17) Afboenen 18) Afkuisen 19) Uitschrobben 20) Klaren 21) Afrossen 22) Afwissen 23) Afwassen 24) Afvegen 
schoonmaken
Het verwijderen van vuil, deklagen, aanzetsels, vlekken of ander materiaal in of op een oppervlak.
Ontdoen van aan de oppervlakte hechtend vuil of andere ongewenste stoffen, schoonmaken.
schoonmaken (toon de herkomst via de etymologiebank)
het vuil eraf halen, wassen of poetsen vb: moet je deze kleren niet reinigen? Synoniem: schoonmaken Tegenstellingen: vervuilen verontreinigen
'Reinigen' (ook wel 'schoonmaken', zuidelijk van de grote rivieren 'poetsen' of, in België 'kuisen' genoemd) is het verwijderen van vuil uit de huiselijke omgeving of de openbare ruimte. Als reinigen met vrij veel water gebeurt heet dit wassen.
•Het verwijderen van zichtbaar
schoonmaken
Reinigen is schoonmaken. [basiswoordenlijst groep 6]