resulteren werkw. Uitspraak: [ rezʏl'terə(n) ] Afbreekpatroon: re·sul·te·ren Vervoegingen: resulteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is geresulteerd (volt.deelw.) ergens het resultaat van zijn Voorbeeld: 'Door de positieve effecten van reclame voor een bepaald product, resulteert er een stijging van de vraag naar dat product.' res...
1) Voortkomen 2) Voortspruiten 3) Voortvloeien 4) Resultaat 5) Uitmonden 6) Uitlopen 7) Uitkomen 8) Volgen 
voortvloeien uit
voortvloeien uit (toon de herkomst via de etymologiebank)
iets tot gevolg hebben vb: zijn gedrag resulteerde in een standje van de meester
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] weerspringen, opspringen, ontstaan, ontspringen