resulteren werkw. Uitspraak: [ rezʏl'terə(n) ] Afbreekpatroon: re·sul·te·ren Vervoegingen: resulteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is geresulteerd (volt.deelw.) ergens het resultaat van zijn Voorbeeld: 'Door de positieve effecten van reclame voor een bepaald product, resulteert er een stijging van de vraag naar dat product.' resu...
1) Resultaat 2) Uitkomen 3) Uitlopen 4) Uitmonden 5) Volgen 6) Voortkomen 7) Voortspruiten 8) Voortvloeien 
voortvloeien uit (toon de herkomst via de etymologiebank)
iets tot gevolg hebben vb: zijn gedrag resulteerde in een standje van de meester
voortvloeien uit