de retorica zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ re'torika ] Afbreekpatroon: re·to·ri·ca Verbuigingen: retorica's (meerv.) leer of kunst van de welsprekendheid Voorbeeld: 'Een werk over de retorica, geschreven door Aristoteles in de vierde eeuw voor Christus.' Synoniemen: redekunst retoriek 9 definities...
1) Artes liberales 2) Beoefening van de welsprekendheid 3) De leer van de welsprekendheid 4) Holle woordenpraal 5) Leer der welsprekendheid 6) Leer van de welsprekendheid 7) Redekunde 8) Redekunst 9) Redenaarskunst 10) Redeneerkunde 11) Redeneerkunst 12) Retoriek 13) Welsprekendheid 1) Bombast 2) Redekunde 3) Redekunst 4) Redenaarskunst 5) Retoriek 6) Welsprekendheid 
redekunst (toon de herkomst via de etymologiebank)
kunst om goed te spreken in het openbaar vb: volgens de retorica moet je in de inleiding vertellen waar je het over gaat hebben
redekunst
(retorica of ars rhetorica) Leer van de welsprekendheid. Eén van de artes liberales uit het trivium, nl. de op de praktijk gebaseerde theorie omtrent de techniek van een goede mondelinge taalbeheersing (ars bene dicendi; later ook van de schriftelijke taalbeheersing), en van overreden en overtuigen (ars persuadendi). Die techniek was met name nodi...
Etym: Gr. rètorikè technè = redekunst < rètōr = redenaar, leraar in de welsprekendheid. - Retorica of ars retorica is de leer van de welsprekendheid, een van de artes liberales uit het trivium, nl. de op de praktijk gebaseerde theorie omtrent de techniek van een goede mondelinge taalbeheersing (ars bene dicendi; later ook van de schrift...
redekunst
(Retorica, Retoriek) Welsprekendheid. 
(mv.) politiek: Latijn: welsprekendheid tentoonspreiden. Populair gezegd: veel `blabla`, weinig inhoud. ...
sinds de Oudheid gecultiveerde kunst van de gepaste redevoering