richten werkw. Uitspraak: [ ˈrɪxtə(n) ] Afbreekpatroon: rich·ten Vervoegingen: richtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gericht (volt.deelw.) doelbewust een bepaalde richting geven aan Voorbeelden: 'je aandacht richten op het beeldscherm' , 'een wapen op iemand richten' het woord tot iemand richten (iemand aanspreken) Synoniemen...
1) Zenden 2) Dirigeren 3) Vestigen 4) Leiden 5) In rechte lijn stellen 6) Koersen 7) Mikken 8) Regelen 9) Adresseren 10) Jalonneren 11) Plaatsen 12) Aanleggen 13) Aanleggen met een geweer 14) Pointeren 15) Aanleggen met geweer 16) Uitbalanceren 17) Uitlijnen 18) Stellen 19) Sturen 20) Aansturen 21) Lijnen 
rechtmaken, in een bepaalde richting laten gaan
mikken, bepalen (toon de herkomst via de etymologiebank)
het naar een bepaalde kant sturen vb: hij richtte met zijn geweer op de benen van de inbreker Synoniem: mikken
• [ov] op een bepaald doel afstemmen. • [refl] "zich ~ op": een bepaald doel nastreven
rechtmaken, in een bepaalde richting laten gaan
recht overeind zetten. Speciaal gebezigd ten aanzien van masten.