ridderen werkw. Uitspraak: [ 'rɪdərə(n) ] Afbreekpatroon: rid·de·ren Vervoegingen: ridderde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geridderd (volt.deelw.) iemand officieel tot ridder benoemen/slaan Voorbeelden: 'De moedige krijger werd geridderd en kreeg de toestemming van de koning om met de prinses te trouwen.' , 'Vorig jaar werd m...
1) Decoreren 2) Onderscheiden 3) Een lintje geven 4) Beschilderen 5) Begiftigen 6) Tot ridder slaan 7) Een bepaalde onderscheiding toekennen 
redderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand tot ridder slaan iemand in een ridderorde opnemen; iemand een ridderlijke onderscheiding geven