het rijtuig zelfst.naamw. Uitspraak: [ ˈrɛitœyx ] Afbreekpatroon: rij·tuig Verbuigingen: rijtuigen (meerv.) 1) wagen voor personenvervoer die door een of meer paarden wordt getrokken Voorbeeld: 'een tochtje in een open rijtuig' Synoniem: koets 2) treinwagon verouderd Voorbeeld: 'het rijtuig der eerst...
1) Koets 2) Ouderwets vervoermiddel 3) Sjees 4) Wagon 5) Wagen 6) Koets of kar 7) Treinstel 8) Voertuig met paarden 9) Trojka 10) Paardgetrokken voertuig 11) Paard en wagen 12) Victoria 13) Klassiek vervoer op wielen 14) Voertuig 15) Voertuig getrokken door paarden 16) Treindeel 17) Voertuig met wielen 
door paarden getrokken voertuig voor mensen
Bij de spoorwegen wagon, onderdeel van een treinstel bestaande uit één open of meer gesloten compartimenten en aan twee zijden het balkon bij de deuren voor in- en uitstappen
wagen voor personenvervoer (toon de herkomst via de etymologiebank)
Getrokken rijtuig bestemd voor reizigersvervoer
door paarden getrokken voertuig voor mensen
Een rijtuig is een op hoge wielen voortrollend voertuig voortgetrokken door een of meer paarden. [basiswoordenlijst groep 3]
Te gebruiken voor voertuigen met wielen die worden getrokken door paarden en vooral worden gebruikt om mensen op een comfortabele manier te vervoeren