rimpelen werkw. Uitspraak: [ 'rɪmpələ(n) ] Afbreekpatroon: rim·pe·len Vervoegingen: rimpelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is gerimpeld (volt.deelw.) rimpels krijgen of vertonen Voorbeelden: 'water dat rimpelt als je er een steentje ingooit' , 'rimpelen door te veel en te lang in de zon te zitten' Synoniemen: plooien 
1) Schrompelen 2) Kreukelen 3) Rimpels krijgen 4) Smokken 5) Naaitechniek 6) Kreuken 7) Licht golven 8) Rimpels trekken 9) Plooien 10) Fronsen 11) Ploegen 
Een proces dat voorkomt bij materialen als papier, karton, velijn of stof, waarbij het materiaal gekreukt, gevouwen, scheef getrokken of geribbeld wordt.
plooien krijgen waar je huid te ruim is vb: een gerimpeld voorhoofd
'Rimpelen' is een techniek om kleine plooien in een kledingstuk te maken. Met een lange draad rijggaren wordt een rij rijgsteken gemaakt zonder deze af te hechten.
•plooien of golven in het oppervlak vormen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
plooien