rinkelen werkw. Uitspraak: [ ˈrɪŋkələ(n) ] Afbreekpatroon: rin·ke·len Vervoegingen: rinkelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerinkeld (volt.deelw.) (van munten, telefoons en kettingen) een kenmerkend geluid maken Synoniemen: gerinkel kletteren klingelen spleet tingelen tinkelen Spreekwoorden en zegswijzen • er gaat een ...
1) Bellen 2) Chinees 3) Een belgeluid maken 4) Een bellend geluid maken 5) Een hel klinkend geluid maken 6) Een helder zich snel herhalend geluid 7) Een luidklinkend geluid maken 8) Een schel geluid maken 9) Geluid van de telefoon 10) Gerinkel 11) Helder klinken 12) Helklinkend geluid maken 13) Kletteren 1) Bellen 2) Chinees 3) Klateren 4) Kletteren 5) Klingelen 6) Spleet 7) Tingelen 8) Tinkelen 
een hel, onderbroken geluid geven (toon de herkomst via de etymologiebank)
opeenvolgende, heldere geluidjes maken vb: de ruiten rinkelden toen Kevin de deur dichtsmeet
een hel, onderbroken geluid geven; (Vlaams) (lawaaiig) rondlopen
een hel, onderbroken geluid geven