rinkelen werkw. Uitspraak: [ ˈrɪŋkələ(n) ] Afbreekpatroon: rin·ke·len Vervoegingen: rinkelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerinkeld (volt.deelw.) (van munten, telefoons en kettingen) een kenmerkend geluid maken Synoniemen: gerinkel kletteren klingelen spleet tingelen tinkelen Spreekwoorden en zegswijzen • er gaat ee...
1) Kletteren 2) Een belgeluid maken 3) Klingelen 4) Rinkinken 5) Helklinkend geluid maken 6) Gerinkel 7) Helder klinken 8) Geluid van de telefoon 9) Een bellend geluid maken 10) Een hel klinkend geluid maken 11) Een helder zich snel herhalend geluid 12) Een luidklinkend geluid maken 13) Ratelen van een telefoon 
een hel, onderbroken geluid geven
een hel, onderbroken geluid geven (toon de herkomst via de etymologiebank)
opeenvolgende, heldere geluidjes maken vb: de ruiten rinkelden toen Kevin de deur dichtsmeet
een hel, onderbroken geluid geven; (Vlaams) (lawaaiig) rondlopen