rune zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: ru·ne Verbuigingen: runen (meerv.) Verbuigingen: runetje (verkleinwoord) een schriftteken van het Oud-Germaanse alfabet Voorbeeld: 'Hij kende alle runen uit zijn hoofd en kon er ook mee schrijven.' . 3 definities...
1) Beeldschrift 2) Beeldschriftteken 3) Germaans letterteken 4) Germaans schriftteken 5) Germaans teken 6) Germaanse letter 7) Hiëroglief 8) Jongensnaam 9) Korte jongensnaam 10) Magisch teken 11) Oud schriftteken 12) Oud-germaans schriftteken 13) Oude germaanse letter 14) Oudgermaans schriftteken 15) Oudgermaanse letter 1) Hiëroglief 2) Schriftteken 
Rune is een Scandinavische jongensnaam. Het betekent `geheim geloof`. Extra info: Waar wordt het gebruikt? De naam Rune wordt voornamelijk gebruikt in Scandinavië. Gebruik voor het andere geslacht: In Scandinavië: Runa (V) 
Oudgermaans schriftteken (toon de herkomst via de etymologiebank)
Oudgermaans schriftteken
Een Oudgermaanse letter, meestal in steen gegrift Het runenalfabet heet futhark.