de sekte zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ˈsɛktə ] Afbreekpatroon: sek·te Verbuigingen: sekten, sektes (meerv.) religieuze groepering met een dominante leider, die buitenstaanders weert Synoniemen: geloofsgemeenschap 8 definities...
1) Aanhang 2) Afgescheiden groep 3) Afgesplitste geloofsgemeenschap 4) Afwijkende gezindte 5) Afwijkende groep 6) Alternatieve kerkdienst 7) Charismatische beweging 8) Denominatie 9) Geestelijke stroming 10) Geloofsgemeenschap 11) Geloofsgroepering 12) Geloofspartij 13) Genootschap 14) Geslacht 15) Gezindheid 1) Afsplitsing 2) Amish 3) Darbisten 4) Geloofsgemeenschap 5) Geloofsgroepering 6) Gezindte 7) Groepering 8) Kaste 9) Splintergroep 
Let op: Spelling van 1858 zie Secte
dogmatische religieuze groep (toon de herkomst via de etymologiebank)
religieuze groepering met een leider, buiten de officiële kerken om vb: mevrouw Fiselier hoort bij een of andere sekte
aanhangers van gezindte
aanhangers van gezindte
afsplitsing, splinter van een hoofdgodsdienst
Een sekte is een godsdienstige beweging die afwijkt van een grotere godsdienstige gemeenschap. Wordt vaak gesticht door een charismatisch leider die een nieuwe leer verkondigt, deze leer gaat meestal boven de bijbel en de leider van de sekte wordt soms aanzien als de nieuwe messias. De leider laat zich niet in vraag stellen door zijn achterban. De ...
recente religieuze groepering die afwijkt van de hoofdstroom van al langer bestaande religies. Veel religies zijn als sektes begonnen.